TO THE MEMORY

I NOW DEDICATE, WITH EQUAL AFFECTION, REVERENCE, AND REGRET, A POEM INSCRIBED TO HIM WHILE YET ALIVE IN WORDS WHICH ARE NOW RETAINED BECAUSE THEY WERE LAID BEFORE HIM; AND TO WHICH, RATHER THAN CANCEL THEM, I HAVE ADDED SUCH OTHERS AS WERE EVOKED BY THE NEWS OF HIS DEATH: THAT THOUGH LOSING THE PLEASURE I MAY NOT LOSE THE HONOUR OF INSCRIBING IN FRONT OF MY WORK THE HIGHEST OF CONTEMPORARY NAMES.

ᾤχεο δὴ Βορέηθεν ἀπόΤροπος' ἀλλά ςε νύμφαι
    ἤΓαΓον ἀςπαςίαν ἡδύπνοοι καθ' ἅλα,
πληροῦςαι μέλιΤος θεόθεν ςΤόμα, μή Τι ποςειδῶν
    Βλάψι, ἐν ὠςὶν ἔχων ςὴν μελίΓηρυν ὄπα.
Τοιος ἀοιδὸς ἔφυς· ἡμεις δ' ἔΤι κλαίομεν, οἵ ςου
    δευόμεθ' οἰχομένου, καί ςε ποθοῦμεν ἀεί.
εἶπε δὲ πιερίδων Τις ἀναςΤρεφθειςα πρὸς ἄλλην·
    ἦλθεν, ἰδοὺ, πάνΤων φίλΤαΤος ἦλθε ΒροΤῶν,
ςΤέμμαΤα δρεψάμενος νεοθηλέα χερςὶ Γεραιαις,
    καὶ πολιὸν δάφναις ἀμφεκάλυψε κάρα,
ἡδύ Τι ςικελικαις ἐπὶ πηκΤίςιν, ἡδύ Τι χόρδαις,
    ἀςόμενος· πολλὴν Γὰρ μεΤέΒαλλε λύραν,
πολλάκι δ' ἐν Βήςςαιςι καθήμενον εὗρεν ἀπόλλων,
    ἄνθεςι δ' ἔςΤεψεν, Τερπνὰ δ' ἔδωκε λέΓειν,
πανα Τ' ἀείμνηςΤόν Τε πίΤυν κόρυθόν Τε δύςεδρον,
    ἥν Τ' ἐφίληςε θεὰν θνηΤὸς ἁμαδρύαδα·
πόνΤου δ' ἐν μεΓάροιςιν ἐκοίμιςε κυμοδάμειαν,
    Τήν Τ' ἀΓαμεμνονίαν παιδ' ἀπέδωκε παΤρὶ,
πρὸς δ' ἱεροὺς δελφοὺς θεόπληκΤον ἔπεμψεν ὀρέςΤην,
    Τειρόμενον ςΤυΓεραις ἔνθα καὶ ἔνθα θεαις.
ᾤχεο δὴ καὶ ἄνευθε φίλων καὶ ἄνευθεν ἀοιδῆς,
    δρεψόμενος μαλακῆς ἄνθεα περςεφόνης.
ᾤχεο· κοὐκ ἔΤ' ἔςει, κοὐκ αὖ ποΤέ ςοι παρεδοῦμαι
    ἁζόμενος, χειρῶν χερςὶ θιΓὼν ὁςίαις·
νῦν δ' αὖ μνηςάμενον Γλυκύπικρος ὑπήλυθεν αἰδὼς,
    οἷα Τυχὼν οἵου πρὸς ςέθεν οἷος ἔχω·
οὐποΤε ςοις, Γέρον, ὄμμα φίλοις φίλον ὄμμαςι Τέρψω,
    ςῆς, Γέρον, ἁψάμενος, φίλΤαΤε, δεξιΤερας.
ἦ ψαφαρὰ κόνις, ἦ ψαφαρὸς Βιός ἐςΤι· Τί ΤούΤων
    μειον ἐφημερίωνϗ?; οὐ κόνις ἀλλὰ Βίος.
ἀλλά μοι ἡδύΤερός Γε πέλεις πολὺ Τῶν ἔΤ' ἐόνΤων,
    ἔπλεο Γάρ· ςοὶ μὴν ΤαῦΤα θανόνΤι φέρω,
παῦρα μὲν, ἀλλ' ἀπὸ κῆρος ἐΤήΤυμα· μηδ' ἀποΤρεφθῆς,
    πρὸς δὲ Βαλὼν ἔΤι νῦν ἥςυχον ὄμμα δέχου.
οὐ Γὰρ ἔχω, μέΓα δή Τι θέλων, ςέθεν ἄξια δοῦναι,
    θαπΤομένου περ ἀπών· οὐ Γὰρ ἔνεςΤιν ἔμοι·
οὐδὲ μελικρήΤου παρέχειν Γάνος · εἰ Γὰρ ἐνείη
    καί ςε χεροιν ψαύςαι καί ςέ ποΤ' αὖθις ἰδειν,
δάκρυςί Τε ςπονδαις Τε κάρα φίλον ἀμφιπολεύειν
    ὀφθαλμούς θ' ἱεροὺς ςοὺς ἱερόν Τε δέμας.
εἴθ' ὄφελον· μάλα Γὰρ Τάδ' ἂν ἀμπαύςειε μερίμνης·
    νῦν δὲ πρόςωθεν ἄνευ ςήμαΤος οἶκΤον ἄΓω·
οὐδ' ἐπιΤυμΒίδιον θρηνῶ μέλος, ἀλλ' ἀπαμυνθεὶς,
    ἀλλ' ἀπάνευθεν ἔχων ἀμφιδακρυΤὰ πάθη.
ἀλλὰ ςὺ χαιρε θανὼν, καὶ ἔχων Γέρας ἴςθι πρὸς ἀνδρῶν
    πρός Τε θεῶν, ἐνέροις εἴ Τις ἔπεςΤι θεός.
χαιρε Γέρον, φίλε χαιρε παΤὲρ, πολὺ φέρΤαΤ' ἀοιδῶν
    ᾤν ἴδομεν, πολὺ δὴ φέρΤαΤ' ἀειςομένων·
χαιρε, καὶ ὄλΒον ἔχοις, οἷόν Γε θανόνΤες ἔχουςιν,
    ἡςυχίαν ἔχθρας καὶ φιλόΤηΤος ἄΤερ.
ςήμαΤος οἰχομένου ςοι μνήμαΤ' ἐς ὕςΤερον ἔςΤαι,
    ςοί Τε φιλὴ μνήμη μνήμαΤος οἰχομένου·
ὅν χάριΤες κλαίουςι θεαὶ, κλαίει δ' αφροδίΤη
    καλλιχόροις μουςῶν Τερψαμένη ςΤεφάνοις.
οὐ Γὰρ ἅπαξ ἱερούς ποΤε Γῆρας ἔΤριψεν ἀοιδούς·
    Τήνδε Τὸ ςὸν φαίνει μνῆμα Τόδ' ἀΓλαιαν.
ἦ φίλος ἧς μακάρεςςι ΒροΤὸς, ςοὶ δ' εἴ Τινι νύμφαι
    δῶρα ποθεινὰ νέμειν, ὕςΤαΤα δῶρ', ἔδοςαν.
Τὰς νῦν χάλκεος ὕπνος ἔΒη καὶ ἀνήνεμος αἰὼν,
    καὶ ςυνθαπΤομέναι μοιραν ἔχουςι μίαν.
εὕδεις καὶ ςὺ, καλὸν καὶ ἀΓάκλυΤον ἐν χθονὶ κοίλι
    ὕπνον ἐφικόμενος, ςῆς ἀπόνοςφι πάΤρας,
Τῆλε παρὰ ξανθοῦ Τυρςηνικὸν οἶδμα καθεύδεις
    νάμαΤος, ἡ δ' ἔΤι ςὴ μαιά ςε Γαια ποθει,
ἀλλ' ἀπέχεις, καὶ πρόςθε φιλόπΤολις ὤν περ ἀπειπας·
    εὕδε· μάκαρ δ' ἡμιν οὐδ' ἀμέΓαρΤος ἔςει.
Βαιὸς ἐπιχθονίων Γε χρόνος καὶ μοιρα κραΤήςει,
    Τοὺς δέ ποΤ' εὐφροςύνη Τοὺς δέ ποΤ' ἄλΓος ἔχει·
πολλάκι δ' ἢ ΒλάπΤει φάος ἢ ςκόΤος ἀμφικαλύπΤει
    μυρομένους, δάκνει δ' ὕπνος ἐΓρηΓορόΤας·
οὐδ' ἔθ' ὅΤ' ἐν ΤύμΒοιςι καΤέδραθεν ὄμμα θανόνΤων
    ἢ ςκόΤος ἤ Τι φάος δήξεΤαι ἠελίου·
οὐδ' ὄναρ ἐννύχιον καὶ ἐνύπνιον οὐδ' ὕπαρ ἔςΤαι
    ἤ ποΤε Τερπομένοις ἤ ποΤ' ὀδυρομένοις·
ἀλλ' ἕνα πάνΤες ἀεὶ θακον ςυνέχουςι καὶ ἕδραν
    ἀνΤι ΒροΤῆς ἄΒροΤον, κάλλιμον ἄνΤι κακῆς.

Atalanta in Calydon - Contents | The Argument

Back | Words Home | Algernon Charles Swinburne Home | Site Info. | Feedback